بودجه سینما ۴۰۰ میلیارد تومان است / دفاتر سینمای جوان تجهیز می‌شود
تاریخ انتشار: ۵ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۷۹۷۱۹
رئیس سازمان سینمایی کشور کل بودجه سینمای ایران را ۴۰۰ میلیارد تومان اعلام کرد و گفت: این رقم برای حوزه سینما بسیار کم است.
به گزارش خبرگزاری ایمنا از قزوین، محمد خزاعی بعدازظهر امروز -سه‌شنبه پنجم دی- در جلسه پرسش و پاسخ با سینماگران استان اظهار کرد: در همه استان‌ها بحث اشتغال و معیشت و زیرساخت و توسعه مطرح است و این موارد از دغدغه‌های اساسی سینماگران به شمار می‌رود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: ابتدای مدیریت من سینما شرایط خوبی نداشت؛ یکی از دلایل رکود به علت شیوع بیماری کرونا بود که باعث شد سینماها تعطیل شود و کسی تمایلی برای سرمایه‌گذاری نداشته باشند، بیشتر افراد معتقد بودند سینماها به این زودی رونق نمی‌گیرد.
معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ادامه داد: بدون احیای سینما انجام کار فرهنگی و برگزاری جشنواره نشدنی بود، در حالی که در اسفند ۱۴۰۱ اغلب سینماداران و اهالی سینما اعلام ورشکستگی کرده بودند، اما شاهد هستیم سینما دوباره رونق گرفته و فروش و استقبال از ۱۰ و حتی بیست سال گذشته امسال در آن بهتر است. در واقع ما اول باید سینما را احیا می‌کردیم و بعد به زیرساخت‌ها می‌پرداختیم.
خزاعی اضافه کرد: ما در سازمان سینمایی نگاه‌مان به شهرستان‌ها جدی تر است، همین سفرهای استانی ناشی از این اهمیت است و این سفرها در برنامه ریزی و تصمیم گیری ها قطعاً مؤثر است.
وی تاکید کرد: در حوزه زیرساخت مثلاً احیا سینماهای متروکه و ساخت سینما در شهرستان‌ها با معرفی سرمایه گذاران اهتمام ورزیدیم هرچند زیر ساخت ما از بسیاری کشورها پایین‌تر است ولی وقتی توسعه اتفاق بیفتد می‌شود به زیرساخت‌ها هم پرداخت. علاوه بر اینکه سینما خودش فضای اجتماعی جدید است که در تفریح و اوقات فراغت و کاهش آسیب‌های اجتماعی و… تأثیر دارد و به این لحاظ نیز حائز اهمیت است.
رئیس سازمان سینمایی کشور با تاکید بر اینکه بودجه سینما جوان مستقل است، گفت: ۷۰ درصد بودجه برای شهرستان‌ها در نظر گرفته شده و تمام دفاتر سینمای جوان تجهیز خواهند شد و این کار در مرحله اداری است.
خزاعی ادامه داد: کارگردان اولی‌ها قبلاً اگر پول نداشتند نمی‌توانستند فیلم بسازند، امروز اما این طور نیست و با امکاناتی که به آنها می‌دهیم و همینطور صدور مجوز برای تهیه کنندگان در شهرستان‌ها این معضل رفع شده است.
وی با تاکید بر اهمیت سینمای بومی اشاره کرد: این نگاهی است تا صنعت سینما در شهرستان‌ها شکل بگیرد، امروز فیلمسازان استانی ما در جشنواره‌ها حضور دارند و با احیای صنعت سینما در استان و اقدامات دیگر سینمای فولکلوریک شکل گرفته است که این به همت شما برمی‌گردد.
معاون وزیر ارشاد با بیان اینکه معتقدم گوهرهای بسیاری در شهرستان داریم، گفت: هیچ وقت نگاه جدی به شهرستان‌ها نشده کمک‌ها در سازمان سینمایی فارابی و سینمای جوان و استفاده از امکانات استانی همه در راستای تولید آثار فاخر در شهرستان‌ها است.
خزاعی کل بودجه سینمای ایران را ۴۰۰ میلیارد تومان اعلام کرد و افزود: این رقم برای حوزه سینما بسیار کم است. با اتفاقاتی که در سال ۱۴۰۳ صورت می‌گیرد توسعه اتفاق خواهد افتاد، تهیه کنندگی حل خواهد شد، تجهیز دفاتر سینمای جوان صورت خواهد گرفت، اما در نهایت ساخت فیلم به جدیت و پشتکار خود شما بستگی دارد.
وی ادامه داد: ساخت هر فیلمی سختی‌های خودش را دارد، حتی برای کارگردانان نامی هم همه شرایط مهیا نیست، بسیاری چند سال منتظر تأمین بودجه یا مراحل تحقیق می‌مانند. با این همه توجهی که اکنون به فیلمسازی در استان‌ها می‌شود، در این ۴۰ سال نشده است.
رئیس سازمان سینمایی در پاسخ به بعضی نظرات درباره ناامیدی و مهاجرت گفت: شرایط اقتصادی همه جای دنیا بد است، شرایط فیلمسازان پس از مهاجرت شاید در کوتاه مدت خوب باشد، اما در دراز مدت این‌طور نیست. این کشور مال ماست بمانید و بسازید، ناامیدی معنا ندارد سختی همیشه بوده است.
کد خبر 714963منبع: ایمنا
کلیدواژه: سینما سازمان سینمایی کشور رئیس سازمان سینمایی رئیس سازمان سینمایی کشور انجمن سینمای جوانان ایران سینمای ایران محمد خزاعی قزوین شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق سازمان سینمایی شهرستان ها بودجه سینما سینمای جوان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۷۹۷۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اولین هنرپیشه زن سینما و یک سرگذشت تلخ پرتکرار
دهم اردیبهشت‌ماه سالروز درگذشت بازیگری است که نه تنها به عنوان نخستین هنرپیشه زن ایرانی شناخته می‌شود بلکه از منظری دیگر او را اولین قربانی در ناتوانیِ بومی کردنِ تفکر مدرن در سینمای ایران می‌دانند.
به گزارش ایسنا، نام صدیقه (روح‌انگیز) سامی‌نژاد که متولد سال ۱۲۹۵ بود، با بازی در نقش «گلنار» در فیلم «دختر لُر» برای همیشه در تاریخ سینمای ایران باقی مانده است. «دختر لر» نخستین اثر ناطق سینمای ایران است و در سال ۱۳۱۲ توسط خان‌بهادر اردشیر ایرانی و عبدالحسین سپنتا ساخته شد.
با پخش «دختر لر» در سینماها که با استقبال فراوانی هم روبرو شد، سامی‌نژاد به شهرت رسید اما بعد سرنوشت بسیار تلخی پیدا کرد.
فریدون جیرانی سال ۱۳۸۹ در دورانی که پخش یک مصاحبه با فریماه فرجامی بعد از سال‌ها بی‌خبری و با تصاویری تکان‌دهنده از این ستاره سال‌های دور سینما واکنش‌های تندی را به دنبال داشت، در مطلبی بیان کرد: «زندگی بازیگران در سینمای ایران تلخ است و این فقط مربوط به سال‌های پس از انقلاب نیست. از ابتدای ورود سینما به ایران این سرگذشت تلخ تکرار شده است. ۱۳ اردیبهشت سال ۱۳۷۶ یک روز صبح به دفتر مجله سینما زنگ زدند و گفتند روح‌انگیز سامی‌نژاد مُرده است. من تا آن روز فکر می‌کردم روح‌انگیز سامی‌نژاد باید سال‌ها پیش مرده باشد. به خانه خواهرش عالیه زند تبریزی زنگ زدم و دیدم خبر درست است. رفتم خانه عالیه زند تبریزی و فهمیدم سامی‌نژاد بعدازظهر چهارشنبه ۱۰ اردیبهشت ۷۶ در سن ۸۶ سالگی در تنهایی مرده و روز پنجشنبه ۱۱ اردیبهشت در قطعه ۳۴ ردیف ۴۴ شماره ۴۶ در جایی گمنامی خاک شده است. رختخواب سامی‌نژاد وسط خانه بود. تنها میراث این اولین بازیگر سینما یک کیسه نایلونی بود و داخل آن یک بسته سیگار، یک شناسنامه و بروشور تانشده «دختر لر».»
این کارگردان سینما همچنین گفته بود: «من قبل از دیدن این میراث، تصویر سامی‌نژاد را در فیلم تهامی‌نژاد دیده بودم که گریه می‌کرد و دیگر هیچ. «ایران قادری» که یک روز سرشناس‌ترین بازیگر تماشاخانه تهران بود، چه شد؟ چگونه مُرد؟ چه کسی خبر داشت؟ و خیلی‌های دیگر. ریشه سرگذشت تلخ بازیگران در سینمای ایران را باید در جامعه‌ای جستجو کرد که نتوانسته است تفکر مدرن را بومی کند و در خودش حل نماید. متاسفانه اولین قربانیان این ناتوانی بازیگران زن سینما بودند.»
عباس بهارلو - مورخ و پژوهشگر سینما - در سال ۱۳۸۱ مطلبی درباره این بازیگر نوشته بود که در بخش‌هایی از آن آمده است: «وقتی در سال ۱۳۱۲ فیلمِ «دختر لر» ساخته مشترک خان‌بهادر اردشیر ایرانی و عبدالحسین سپنتا، که صدیقه سامی‌نژاد در آن نقش «گلنار» را بازی می‌کرد، در تهران نمایش داده شد، در میان مردمی که برای بار نخست سیمای یک زن ایرانی را بر پرده سینما دیده بودند واکنش‌های ناگواری برانگیخت، که به‌درستی روشن نیست ــ و احتمالاً هیچ‌گاه نیز معلوم نخواهد شد ــ که آیا خانم صدیقه سامی‌نژاد تصوری از آن واکنش‌ها در ذهن داشته است یا خیر، و آیا اگر می‌داشت حاضر به ایفای نقش در آن فیلم می‌شد؟»
گفته می‌شود که در آن مقطع آوانس اوگانیانس نیز کوشش‌هایی را در زمینه ساخت فیلم انجام می‌داد و در این‌باره بهارلو ادامه داده است: «به‌موازات فعالیت‌های سخت‌کوشانه اوگانیانس در ایران، عبدالحسین سپنتا و خان‌بهادر اردشیر ایرانی نیز برای ساختن نخستین فیلم مشترک در هندوستان در جست‌وجوی بازیگر زنی بودند که زبان فارسی بداند و نقش «گلنار» را در فیلم «دختر لر» بازی کند. تا قبل از دوره پهلوی‌ِ اول بازی زنانِ مسلمان در نمایش‌ها و تعزیه‌ها ممنوع بود و بازیگران زنی که در این سال‌ها در فیلم‌های اوگانیانس و مرادی ایفای نقش می‌کردند مانند مادام سیرانوش، لیدا ماطاوسیان، ژاسمین ژوزف، زما اوگانیانس و آسیا قسطانیان (کوستانیان) از بانوان ارمنی بودند که اکثر آنها از صحنه تئاتر به سینما آمده بودند، به‌همین دلیل موانع کم‌تری بر سرِ راه خود داشتند.
سپنتا موفق شد صدیقه (روح‌انگیز) سامی‌نژاد، همسر یکی از کارکنان کمپانی امپریال فیلم بمبئی، را که از سیزده سالگی از کرمان به هندوستان رفته بود مجاب کند و با این توضیح که نام او به‌عنوان نخستین بازیگر زن در تاریخ سینمای ایران ثبت خواهد شد ــ که شد ــ موافقت او و شوهرش، دماوندی، را برای بازی در فیلمش جلب کند. بدین ترتیب گروه هندی ـ ایرانی عبدالحسین سپنتا و اردشیر ایرانی کار خود را در هندوستان آغاز کرد.
«دختر لر» نخستین بار در سی‌ام آبان ۱۳۱۲ در دو سینمای مایاک (دیده‌بان) و سپه بر پرده آمد، و نمایش آن، سال بعد از دوم مردادماه ۱۳۱۳ در سینما مایاک تکرار شد، و پس از یک ماه از چهارم آذر نمایش آن در سینما سپه به مدت پنجاه روز ادامه یافت. سپس با یک دو هفته وقفه در همین‌سینما از نو بر پرده رفت. استقبال از فیلم بسیار پُرشور بود و حتی «مادر بزرگ‌های خیلی پیر» هم رفتند تا سرگذشت «دختر لر» را به‌چشم ببینند.»
ایفای نقش گلنار در «دختر لر» موجب شد که صدیقه سامی‌نژاد چنان انگشت‌نما و زبانزد خاص و عام شود که هم با دشنام روبرو شد و هم با تشویق برخی مردم در شهرهای مختلف.»
سامی‌نژاد در سال ۱۳۴۹ یعنی ۳۷ سال پس از نمایش «دختر لر»، در مستندی از محمد تهامی‌نژاد با نام «سینمای ایران از مشروطیت تا سپنتا» حضور یافت و به روایت زندگی دشوار و پر از رنج خود پرداخت.
از تهامی‌نژاد نقل شده است: «اغلب به‌طور کنترل‌نشده‌ای می‌خندید و در حالی‌که اشک در چشمانش حلقه زده بود به من گفت که هنگام اقامت در هند ایرانی‌های متعصب او را مورد ضرب‌وشتم قرارمی‌دادند و حتی بطری به‌طرفش پرتاب می‌کردند. به‌طوری‌که همواره مجبور بود همراه با محافظ از استودیو امپریال فیلم خارج شود.»
درباره این چهره مستند دیگری با نام «روح‌انگیز سامی‌نژاد» به کارگردانی مجید فدایی نیز ساخته شده که در ارتباط با زندگی نخستین بازیگر زن سینمای ایران و ایفاگر نقش «دختر لر» است،
سامی‌نژاد در حالی در 80 سالگی از دنیا رفت که خاطرات زیادی از دورانی که «دختر لر» ساخته شد و حواشی پیرامون آن بازگو نشد. فریدون جیرانی که مطالعات زیادی درباره تاریخ سینما دارد، با بیان اینکه چنین اتفاقی فقط مختص نخستین بازیگران سینما نبوده، در مصاحبه‌ای با ایسنا گفته بود: «بسیاری از بازیگران سینما، حرف و تاریخ سینما را با خود به زیر خاک بردند. من بارها به آنها گفته بودم که اجازه بدهید این اطلاعات به نسل‌های دیگر انتقال داده شود، اما بسیاری از آنها به این موضوع توجه نکردند.»
او گفته است: «قدیمی‌های معروف، بریده‌اند و سعی می‌کنند که صحبت نکنند، چون معتقدند سال‌ها به آنها بی‌لطفی شده است و دل پرگلایه‌ای دارند. مثل ناصر ملک مطیعی که من یک بار از او دعوت کردم تا به خانه سینما بیاید و درباره «چهارراه حوادث» (فیلمی به کارگردانی ساموئل خاچیکیان) صحبت کند و هرچه اصرار کردم موافقت نکرد. فردین هم دق کرد، در حالی که می‌توانست بازی کند. در یکی از برنامه‌های تلویزیونی هفت، بعد از سال‌ها آقای افخمی گفت که اگر به تاریخ سینما مراجعه کنید می‌بینید که بعد از فیلم «گنج قارون» تعداد سینماهای تهران افزایش پیدا کرده است بنابراین نمی‌توان نقش فردین را در تاریخ سینمای ایران انکار کرد اما سال‌ها تلاش شد که این نقش را انکار و حذف کنیم اما نتوانستیم. برای همین بعد از فوت او تشییع جنازه باشکوهی شکل گرفت. او می‌توانست بازی کند، چرا بازی نکرد؟ اگر بازی می‌کرد چه اتفاقی می‌افتاد؟ در سینمای سی سال اخیر که علی بی‌غمی وجود نداشت، می توانست نقش یک پدر را بازی بکند.»
انتهای پیام
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است